Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a Laelio. Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris. Graece donan, Latine voluptatem vocant. Duo Reges: constructio interrete. Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere. Quid de Pythagora? Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum. Quid de Platone aut de Democrito loquar?
Ea enim vita expetitur, quae sit animi corporisque expleta virtutibus, in eoque summum bonum poni necesse est, quandoquidem id tale esse debet, ut rerum expetendarum sit extremum.
- Sint ista Graecorum;
- Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest.
- Quorum sine causa fieri nihil putandum est.
Negare non possum. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Pauca mutat vel plura sane;
Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Inde igitur, inquit, ordiendum est. Sit sane ista voluptas. De illis, cum volemus. Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris. Primum quid tu dicis breve?
Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate.
Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?
- Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.
- Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis.
- Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia.
- Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia.
Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere?
Si enim ad populum me vocas, eum. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Comprehensum, quod cognitum non habet? Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas?
Etsi qui potest intellegi aut cogitari esse aliquod animal, quod se oderit? Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Suo enim quisque studio maxime ducitur. Frater et T. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo.
- Haeret in salebra.
- Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum.
- Quid ergo?
- Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant.