Audeo dicere, inquit.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Res enim concurrent contrariae. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Duo Reges: constructio interrete. Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero. Non igitur bene. Quid adiuvas? Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur;
- Nihilo magis.
- Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio.
- Magna laus.
- An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat?
- Equidem e Cn.
- Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere.
- Restatis igitur vos;
- Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere.
- Eam stabilem appellas.
- Quocirca intellegi necesse est in ipsis rebus, quae discuntur et cognoscuntur, invitamenta inesse, quibus ad discendum cognoscendumque moveamur.
Inquit, dasne adolescenti veniam? Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Nulla erit controversia. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.
Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?
Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio. Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi. Restincta enim sitis stabilitatem voluptatis habet, inquit, illa autem voluptas ipsius restinctionis in motu est. De vacuitate doloris eadem sententia erit. Utilitatis causa amicitia est quaesita. Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Beatum, inquit. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur.
- Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M.
- Cur deinde Metrodori liberos commendas?
- Eamne rationem igitur sequere, qua tecum ipse et cum tuis utare, profiteri et in medium proferre non audeas?
- Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?
- Quid, quod res alia tota est?
Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. An tu me de L. Putabam equidem satis, inquit, me dixisse. Recte dicis; Quae duo sunt, unum facit. Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri.
Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo;
- Graece donan, Latine voluptatem vocant.
- Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris.
Summum a vobis bonum voluptas dicitur. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Urgent tamen et nihil remittunt. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.
Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum. Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus. Non semper, inquam; Scrupulum, inquam, abeunti; Tum ille: Ain tandem? Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur.