Suo genere perveniant ad extremum;
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Sed videbimus. Quod mihi quidem visus est, cum sciret, velle tamen confitentem audire Torquatum. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Duo Reges: constructio interrete.
- Frater et T.
- Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere.
- Haeret in salebra.
- Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis;
- Restatis igitur vos;
- Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur.
- ALIO MODO.
- Et non ex maxima parte de tota iudicabis?
- An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia?
- Nos vero, inquit ille;
Quam ob rem utique idem faciunt, ut si laevam partem neglegerent, dexteram tuerentur, aut ipsius animi, ut fecit Erillus, cognitionem amplexarentur, actionem relinquerent.
Dat enim intervalla et relaxat. Est, ut dicis, inquit; Sed fac ista esse non inportuna; Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Est, ut dicis, inquam. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Egone quaeris, inquit, quid sentiam? An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar?
Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.
Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Quae sequuntur igitur? Confecta res esset.
- Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus.
- Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere?
- Fortes viri voluptatumne calculis subductis proelium ineunt, sanguinem pro patria profundunt, an quodam animi ardore atque impetu concitati?
- Minime vero, inquit ille, consentit.
Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Graccho, eius fere, aequalí? Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam.
De quibus cupio scire quid sentias.
Nunc vides, quid faciat. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere?
Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Age sane, inquam.