Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At eum nihili facit; Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Duo Reges: constructio interrete.

Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Ea possunt paria non esse. Utram tandem linguam nescio? Tria genera bonorum; At hoc in eo M. Quare attende, quaeso.

• Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;
• Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse.
• Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit.
• Idemne, quod iucunde?

Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit?

Tamen a proposito, inquam, aberramus. Immo vero, inquit, ad beatissime vivendum parum est, ad beate vero satis. Si longus, levis. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Nemo igitur esse beatus potest. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare.

Quid iudicant sensus?

Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis.

Quo modo?

Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?

Quonam modo?

Cyrenaici quidem non recusant;

Non igitur bene.

Praeclare hoc quidem.

Hoc simile tandem est?

Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas.

Tu quidem reddes;

Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat.

Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? His enim rebus detractis negat se reperire in asotorum vita quod reprehendat. Quid est igitur, inquit, quod requiras? An hoc usque quaque, aliter in vita? Tubulum fuisse, qua illum, cuius is condemnatus est rogatione, P. Idemne, quod iucunde? Nemo igitur esse beatus potest.

Quaeque de virtutibus dicta sunt, quem ad modum eae semper voluptatibus inhaererent, eadem de amicitia dicenda sunt.

Hunc vos beatum; Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius. Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Quis est autem dignus nomine hominis, qui unum diem totum velit esse in genere isto voluptatis? Cur post Tarentum ad Archytam? De quibus cupio scire quid sentias.

Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Iam enim adesse poterit. Quae contraria sunt his, malane? Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Efficiens dici potest. Negare non possum. Quae duo sunt, unum facit.

1. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.
2. Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt;