Suo genere perveniant ad extremum;
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Avaritiamne minuis? Duo Reges: constructio interrete. Quod totum contra est. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Recte dicis; Deinde dolorem quem maximum?
Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus? Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum; Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Positum est a nostris in iis esse rebus, quae secundum naturam essent, non dolere;
Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Quis istud, quaeso, nesciebat? Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus.
- At coluit ipse amicitias.
- An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere?
- Et homini, qui ceteris animantibus plurimum praestat, praecipue a natura nihil datum esse dicemus?
Quod enim vituperabile est per se ipsum, id eo ipso vitium nominatum puto, vel etiam a vitio dictum vituperari.
Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Quorum altera prosunt, nocent altera. Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam. Stuprata per vim Lucretia a regis filio testata civis se ipsa interemit. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere?
- Recte, inquit, intellegis.
- Is hoc melior, quam Pyrrho, quod aliquod genus appetendi dedit, deterior quam ceteri, quod penitus a natura recessit.
- Quid iudicant sensus?
- Quid de Platone aut de Democrito loquar?
- Primum divisit ineleganter;
- Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera.
- Certe non potest.
- Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.
Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias;
Hoc simile tandem est? Hoc loco tenere se Triarius non potuit. An potest cupiditas finiri? Illud urgueam, non intellegere eum quid sibi dicendum sit, cum dolorem summum malum esse dixerit. Ea possunt paria non esse. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Stoici scilicet. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;
- Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem.
- Me igitur ipsum ames oportet, non mea, si veri amici futuri sumus.
- Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis?
- Paupertas si malum est, mendicus beatus esse nemo potest, quamvis sit sapiens.