Equidem, sed audistine modo de Carneade?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus. Duo Reges: constructio interrete. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Sic enim maiores nostri labores non fugiendos tristissimo tamen verbo aerumnas etiam in deo nominaverunt.
Ego vero isti, inquam, permitto. Nihilne te delectat umquam -video, quicum loquar-, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat? Quid iudicant sensus? Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Si enim ad populum me vocas, eum. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Videsne quam sit magna dissensio? Esse enim, nisi eris, non potes. Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum?
- Quid dubitas igitur mutare principia naturae?
- At, si voluptas esset bonum, desideraret.
- Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum?
- Quis istum dolorem timet?
- Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?
Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Non risu potius quam oratione eiciendum? Cyrenaici quidem non recusant; Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Etiam beatissimum? Tollenda est atque extrahenda radicitus. Sed ego in hoc resisto;
Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Sed nunc, quod agimus; Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Quare conare, quaeso.
Ut enim, inquit, gubernator aeque peccat, si palearum navem evertit et si auri, item aeque peccat, qui parentem et qui servum iniuria verberat.
Restinguet citius, si ardentem acceperit. Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Dat enim intervalla et relaxat. Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus; Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere.
- Cur iustitia laudatur?
- Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi.
- Peccata paria.
- At iste non dolendi status non vocatur voluptas.
- Magna laus.
- Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit.
- In schola desinis.
- Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis?
- Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.
- Non est igitur voluptas bonum.
- Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter.
- Haec dicuntur inconstantissime.
An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Erat enim Polemonis. Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Nihil enim hoc differt. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Hoc sic expositum dissimile est superiori. Venit ad extremum; Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Quod autem ratione actum est, id officium appellamus.