Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. Duo Reges: constructio interrete. Nihil enim hoc differt. Paria sunt igitur. Tum mihi Piso: Quid ergo? Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Sed ad rem redeamus; Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis.
- Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis.
- Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.
- Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia;
- Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia.
- Itaque a sapientia praecipitur se ipsam, si usus sit, sapiens ut relinquat.
Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest.
Sed cum ea, quae praeterierunt, acri animo et attento intuemur, tum fit ut aegritudo sequatur, si illa mala sint, laetitia, si bona.
Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Prioris generis est docilitas, memoria; Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Sint ista Graecorum; Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Beatum, inquit. Sed potestne rerum maior esse dissensio? Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.
- Qui convenit?
- Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.
- Hunc vos beatum;
- Qui autem voluptate vitam effici beatam putabit, qui sibi is conveniet, si negabit voluptatem crescere longinquitate?
- Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior.
- Oratio me istius philosophi non offendit;
- Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium.
- Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.
- Iam illud quale tandem est, bona praeterita non effluere sapienti, mala meminisse non oportere?
- Non enim in selectione virtus ponenda erat, ut id ipsum, quod erat bonorum ultimum, aliud aliquid adquireret.
Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Confecta res esset. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Ut scias me intellegere, primum idem esse dico voluptatem, quod ille don. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Sed residamus, inquit, si placet. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia?
Illi enim inter se dissentiunt. Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Prioris generis est docilitas, memoria; Non potes, nisi retexueris illa. Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis?
Haeret in salebra.
Sint ista Graecorum; Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Negare non possum.