Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Idemne, quod iucunde? Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius. Duo Reges: constructio interrete. Refert tamen, quo modo. Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Quid, de quo nulla dissensio est? Quonam, inquit, modo?

Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Tu quidem reddes; Haec dicuntur inconstantissime. Sed plane dicit quod intellegit. Quo modo autem philosophus loquitur? Quod vestri non item. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Nobis aliter videtur, recte secusne, postea;

Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere.

Est, ut dicis, inquit; Confecta res esset. At iam decimum annum in spelunca iacet. Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat; Mihi enim satis est, ipsis non satis. Hoc non est positum in nostra actione. Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim.

• In motu et in statu corporis nihil inest, quod animadvertendum esse ipsa natura iudicet?
• At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia?
• Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio.
• Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est;

At eum nihili facit;

Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.

Idem adhuc;

Nulla erit controversia.

Haec dicuntur inconstantissime.

Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.

Quo modo?

Graece donan, Latine voluptatem vocant.

Magna laus.

Hoc loco tenere se Triarius non potuit.

Sed haec omittamus;

Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros.

Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Cur deinde Metrodori liberos commendas? Nihil illinc huc pervenit. Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur. Quid sequatur, quid repugnet, vident.

1. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.
2. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.

Suo genere perveniant ad extremum; Num quid tale Democritus? Atque ab isto capite fluere necesse est omnem rationem bonorum et malorum. Age, inquies, ista parva sunt. Itaque contra est, ac dicitis; Addidisti ad extremum etiam indoctum fuisse. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret?

Quis enim tam inimicus paene nomini Romano est, qui Ennii Medeam aut Antiopam Pacuvii spernat aut reiciat, quod se isdem Euripidis fabulis delectari dicat, Latinas litteras oderit?

Pauca mutat vel plura sane; Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. Nihil opus est exemplis hoc facere longius.